امتحان شروع شد و گروه ها مشغول تحلیل نقشه ها و پاسخ دادن بودند ، امتحان تقریبا سه ساعت و سی دقیقه طول کشید من آخرای امتحان از خستگی و پا درد افتادم و گوشه ی راهرو نشستم روی زمین ، می دیدم که یکی یکی برگه هاشون رو می دادند می آمدن سمتم ، «خانم خیلی امتحان بیستی بود ، خانم ما تا حالا اینجوری امتحان نداده بودیم ، خانم خیلی کیف داشت ، خانم باز امتحان اینجوری بگیرید ، نازنین بدو بدو آمد گفت خانم گروه بندی عاااالی بود دستتون درد نکنه و..»

خستگی و بیخوابی که برای طراحی سوالات و آزمون در یک هفته گذشته داشتم یادم رفت و پاشدم و با بچه ها رفتیم والیبال بازی کردیم ، از الان برای امتحان ترم دومشون هم من و هم خودشون هیجان دارند.

می شود از کلیشه های همیشگی فاصله گرفت و امتحان رو برای بچه ها تبدیل به یک فرایند لذت بخش کرد و هم می توان امتحان را ادامه آموزش و یادگیری تلقی کرد تا سنجش صِرف!