باسلام

""من اصرار دارم این منطقه را
«غرب آسیا» بگویم، نه خاورمیانه. تعبیر خاور دور، خاور نزدیک، خاور میانه درست
نیست. دور از کجا؟ از اروپا. نزدیک به کجا؟ به اروپا. یعنی مرکز دنیا اروپاست؛ هر
جائی که از اروپا دورتر است، اسمش خاور دور است؛ هر جا نزدیکتر است، خاور نزدیک
است؛ هر جا وسط است، خاورمیانه است! این تعریفی است که خود اروپائی‌ها کردند؛ نه،
ما این را قبول نداریم. آسیا یک قاره‌ای است؛ شرقی دارد، غربی دارد، وسطی دارد؛ ما
در غرب آسیا قرار داریم. بنابراین منطقه‌ی ما اسمش منطقه‌ی غرب آسیاست، نه منطقه‌ی
خاورمیانه.""
بیانات مقام معظم رهبری در دیدار اساتید
دانشگاه‌
ا/۱۳۹۱/۰۵/۲۲
دوستان ولایی همت کنن آنقدر انتشار بدن تا برای
همه ی عزیزان این نکته جا بیوفته و ادبیاتشون درست بشه.ان شاءالله

باسلام

برگزاری جلسه شورای قشر کانون بسیج فرهنگیان کوار

در تاریخ 21/5/93راس ساعت 7:30 صبح درمکان سالن جلسات اداره آموزش وپرورش شهرستان کوار با حضور کلیه اعضای شرکت کننده برگزارگردید.

این جلسه باتلاوت قرآن کریم وجمع بندی وبیان مصوبات جلسه قبل توسط دبیرجلسه وبعد از آن رئیس جلسه قبل توسط دبیرجلسه وبعد ازآن رئیس جلسه پیرامون مشکلات آموزش وپروش این شهرستان سخنانی ایراد فرمودندو پس از آن اعضای جلسه به بیان نظرات وپیشنهادات وارائه راهکارجهت رفع کردن مشکل مورد بحث وتبادل نظر پرداختند درآخر نیزجلسه مصوباتی به همراه داشتند وقرار شد ماه آینده در جلسه در ساعت 6 عصر روز18/6/93 برگزار گردد.

1-جذب حداکثری نیروی بسیج واستفاده ازتوان همکاران فرهنگی.

2-پیگیری فرق وادیان ومذهب وعرفانهای نوظهور در بین فرهنگیان ودانش آموزان

3-توجه به منافع ملی ومذهبی وارجحیت آن به منافع شخصی.

4- پیگیری امور حجاب ،اعتیاد،وامر اخلاقی واعتقادی ومنکراتی که رواج پیداکرده است.

ازآرزوهای امام راحل ما                        نابودی بنیان اسراییل بودست

آن روزمردم قلوه سنگ وآنطرف تانک              این رسم ظلم وسیره قابیل بودست 

آن قلوه سنگ امروز شدانواع موشک                این پاسخی بهر سپاه فیل بودست

شد مستجاب آرزوی پیرجماران                بالطف حق فرعون غرق نیل بودست

شعر از فرهنگی بسیجی عبدالحمید روحانی

با سلام

مشق عشق این هفته شهید محمد حسین جانبازی

یاران چه غریبانه رفتند ازاین خانه       هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه

شهید محمد حسین جانبازی در فروردین ماه سال 1339 در روستای "ماصده سفلی "ازتوابع "کوهمره سرخی"چشم به جهان گشود. کودکی را در کنار پدر ومادری مهربان وزلال تراز آب وآفتاب ،گام به گام پشت سر نهاد ودرهفت سالگی با عالمی ازشور ونشاط کودکانه راهی مدرسه شد. دوران تحصیل را تا مقطع سوم دبیرستان با موفقیت سپری کرد. سال سوم دبیرستان او مصادف با اوج گیری قیام وانقلاب مردمی  علیه حکومت خودکامه ستمشاهی بود. اونیز همچون دیگر جوانان غیور ودلیر ایران قیل وقال درس و مدرسه را رهاکرده ،به صفوف به هم پیوسته مردم انقلابی پیوست. وباحضور در راهپیمایی ها وتظاهرات ،نفرت وانزجار خود را از حکومت استبدادی طاغوت نشان داد.

پس ازپیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره)با شور وشوقی بی نظیرپای به مدرسه نهاد. با کوشش وپشتکار فوق العاده ای موفق به اخذ دیپلم گردید . باعشق وعلاقه ای وافرکه به شغل معلمی داشت در سال 1359 به دانشسرای تربیت معلم راه یافت وپس از پایان تحصیلات به عنوان معلم در مناطق محروم ودر بین عشایر سیار بختیاری به تدریس مشغول شد.

شهید جانبازی پس ازیک سال تدریس ،در تابستان سال 1360 همزمان با تعطیل شدن مدارس،راهی جبهه های حق علیه باطل شد.پس ازاتمام ماموریت ،به روستای محروم "بم"رفت وبه انجام رسالت مقدس معلمی پرداخت . ایشان علاوه برتدریس در نویسندگی نیز دستی داشت وازاو داستانهایی به جا مانده است.

اما حال وهوای صمیمی جبهه وشوروصفای صمیمی رزمندگان جان برکف، اورا برآن داشت که بار دیگر رهسپار دیارعاشقان شود ودر جوار عاشقان راستین قبله نور ،سنگرنشین سرزمین آتش وعشق گردد که این بار ماموریت او به مدت نه ماه به طول انجامید .

چند صباحی بعد ،بنا به سنت حسنه رسول خدا (ص)به امرمقدس ازدواج مبادرت نمود ومجددا درناحیه 3 آموزش وپرورش شیراز،بخش کوار،به شغل معلمی روی آورد ورفته رفته مدارج ترقی را سپری نمود ومدتی پس ازآن در امتحان گزینش دانشگاه آزاد شرکت جست  ودر رشته معارف ،آن دانشگاه پذیرفته شد.

شهید جانبازی در فروردین سال 1365 ،دوباره راهی دیار نور علیه ظلمت گردید . به مصاف خصم زبون رفت  وبه رشادت های به یادماندنی ازخویش به یادگارگذاشت.

این هنرمند دلسوز وجنگجوی فداکاراسلام پس از سالها مشتاقی ومهجوری در تاریخ 65/2/24در منطقه شرهانی در خاک وخون غلتید وبه آرزوی دیرینه خویش که همان شهادت بود ،دست یافت.

کرامت شهید جانبازی:

تقریبا اوایل سال 1372بوده یک شب درخواب دیدم، درمحورپیچ انگیز وشیار بجلیه،در روی تپه ماهور پیکر شهیدی افتاده است.اسکلتش کامل بود واستخوانهایش سفید وبراق.شهید لباسی برتن داشت که بکلی پوسیده بود . وقتی او را بلند کردیم ابتدا به دنبال پلاکش گشتم پلاک را پیداکردم ،بسیارخوانا بود ،سپس جیبش را بازکردم ،ویک کارت نارنجی رنگ خاک گرفته ازجیب چپش در آوردم .روی آن رابا دست پاک کردم نوشته شده بود "سید محمدحسین جانبازی فرزند سهراب از استان فارس"بود ناگهان ازخواب بیدارشدم،پیش خودم گفتم :این هم حتما مثل خوابهای دیگر،شاید ازپرخوری بوده . زیادجدی نگرفتم .در دفترچه ام شماره پلاک ونام شهید را که هنوز به یاد داشتم یاداشت نمودم.حدود 2هفته بود که به تفحص می رفتیم درمحور شمال فکه بابرادران اکیپ مشغول جستجو بودیم. من دیگر ناامید بودم. یک روز نزدیکی های غروب که داشتم از خط برمیگشتم روی یک تپه نشستم وبه پایین نگاه می کردم. چشمم به شیار نفر رو افتاد.در همین هنگام چند نفراز بچهاکه درون شیار بودند فریاد زدند شهید ،شهید- چون مدتها بود پیکرشهیدی راپیدا نکرده بودیم همگی نا امید بودیم جلو رفتم بچه ها جنازه رو از کف شیار بیرون آورده بودند بالای سرش رفتم .دیدم بدنش سالم ،امالباسش پوسیده است ،احساس کردم شهید برایم آشناست ،وقتی جیب اورا گشتم کارت شناسایی اش را درآوردم وبا کمال حیرت دیدم روی کارت نوشته "محمدحسین جانبازی"شماره پلاک را باشماره پلاکی که در خواب دیده بودم مطابقت دادم . باتعجب متوجه شدم ،همان شماره پلاکی است که در خواب دیده بودم.تنها چیزی که برایم عجیب بود پیشوند "سید"بود.من در خواب دیده بودم روی کارت نوشته بود "سیدمحمدحسین جانبازی"ولی زمان پیداشدن شهید ،فقط نام "محمدحسین جانبازی فرزند سهراب اعزامی از استان فارس "ذکرشده بود احساس کردم لقب "سید"رابعدازشهادت از مادرش فاطمه الزهرا(س)عاریت گرفته وجزءاین نمی تواند باشد.

نقل از برادر نظر زاده

یاد ونامش آرام بخش دلهای عاشقان باد.

چوگل بشکفت خون این شهیدان      بگرمی گفت خون این شهیدان

که تا چشم زمان بیدار باشد             نخواهد خفت خون این شهیدان

باسلام

درتاریخ 12/5/93 جلسه حلقه های صالحین باموضوع کارگاه آموزشی پاورپوینت درکانون شهید معصومی برگزارشد.

در این جلسه درمورد نحوه  ساختن پاورپوینت  به اعضاء آموزش داده شد.

درغزه ظلم وقتل چه بیداد می کند              ازقلب سنک دشمن دون یاد می کند

این گرگ بی صفت سگ هاراست واینچنین       هرروز وشب چه فاجعه ایجاد می کند

تعدادکشتگان نزدیک دوهزار                      آری شهادت که غزه آزادمی کند

کودک کشی که هست شیوه دشمن دراین نبرد       روزجزا بین که محکمه ایجاد می کند

ازنام صهیونیست جهان رنج می برد               هرلحظه این رژیم چه بیدادمی کند

شعراز :فرهنگی بسیجی عبدالحمید روحانی

باسلام

مشق عشق این هفته شهیدکمال ظل انوار****

چقدرگمنامی وشایداین خواست خودت بوده که در گمنامی لذتی است که درشهرت نیست وبی نشانی توچقدر برایم بزرگ بود وارزش آن را داشت که به دنبال رد پایی ازتو ازخیلی ها سراغت رابگیرم اما شاید در نزد آشنایانت نیزغریب وگمنامی. قربان غربت حسین که همه شهیدان به راستی به او اقتدا کرده اند.نمی دانم چرا دلم  می خواهد ازتو بنویسم،امابزرگی کن واجازه بده کمی در آستان مهربانیت بشنویم تا اندکی با غربت وتنهاییت شریک باشیم وازتوبخواهیم راز این همه گمنامی ، این همه راز داری واین همه سکوت رابرایمان معنی کنی. دلم می خواهد ازتوبنویسم نه بخاطر آن که بشناسانمت که این برایم سخت ودشواراست .وقتی شنیدم فرمانده  توپخانه 42یونس بودی بی آنکه حتی نزدیکانت آنرابدانندآچقدر درخود شکستم وهزاربارمثل آب جاری شدم تا شاید به دریای گمنامی تو راهی یابم. راستی چقدر مهربان بودی و چقدرصمیمی، چرا که وقتی پای صحبت دوستانت  می نشینم اوج مهربانیت را درچشمان خیسشان تماشا می کنم وگمنامی را در ابهام کلمات گیج وپراکنده حس می نمایم.

کمال ظل انوار درسال 1332 در شهرشیراز متولد شد.کودکی آرام وسربه زیر ومهربان  بود قبل از رفتن به مدرسه درمکتب خانه ،تلاوت قرآن مجید را آموخت وباکلام الله مأنوسشد. هنوزهم گوشه گوشه خانه باصفایشان عطردعاها ونمازهایش رامیدهد. بخوبی درس می خواند،ابتدایی ،راهنمایی،دبیرستان وبعدهم وارد دانشگاه شد ودر رشته مکانیک ماشین های کشاورزی لیسانس گرفت. عاشق خدمت بود وآموزش وپرورش راسنگر می دانست .می گفت باید این سنگر حساس راباتربیت صحیح نسل جوان در برابرهجوم فرهنگ استثماری واستعماری بیگانگان  مستحکم نمود. درزمان طاغوت در برابرگردن کشی ها می ایستاد. حاضرشد به زندان هم برود اماسکوت نکند. باشروع جنگ، خدمت در جبهه راترجیح داد. زمانی که می خواست جبهه برود سرازپانمی شناخت به طوری که وقتی برای آخرین عملیات  می خواست به جبهه برود دخترش زینب رادرآغوش می گیردولی زود اورا به زمین می گذارد ومی گوید می ترسم که عشق او مرا دیرتر به جبهه برساند . علاقه اوبه امام را زیاد بود طوری که اگر در رادیو یا تلوزیون صدایا تصویرامام را پخش می کردند حرف نمی زد وباحالتی خاص  می نشست تا سخنان امام پایان پذیرت .جبهه ازاو انسان دیگری ساخته بود. انسانی که جز رضای خدا وشهادت در راه او نمی جست تا سرانجام در تاریخ 19/10/65 در عملیات کربلای 5 به لقای یار نایل آمد.

روحش همنشین شهدای کربلا باد.

اَللّهُمَّ اَهْلَ الْکِبْرِیاَّءِ وَالْعَظَمَةِ وَاَهْلَ الْجُودِ وَالْجَبَرُوتِ وَاَهْلَ الْعَفْوِ

خدایا، ای اهل بزرگی و عظمت و ای شایسته بخشش و قدرت و سلطنت و ای شایسته عفو

وَالرَّحْمَةِ وَاَهْلَ التَّقْوی وَالْمَغْفِرَةِ اَسْئَلُکَ بحقِّ هذَا الْیَومِ الَّذی

و رحمت و ای شایسته تقوی و آمرزش، از تو خواهم به حق این روزی که

جَعَلْتَهُ لِلْمُسْلِمینَ عیداً وَلِمُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَ الِهِ ذُخْراً [وَشَرَفاً]

قرارش دادی برای مسلمانان عید و برای محمد (صلی الله علیه و آله) ذخیره و شرف

وَ کرامتا وَمَزِیْداً اَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُدْخِلَنی فی کُلِّ خَیْرٍ

و فزونی مقام که درود فرستی بر محمد و آل محمد؛ و درآوری مرا در هر خیری که

اَدْخَلْتَ فیهِ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تُخْرِجَنی مِنْ کُلِّ سُوَّءٍ اَخْرَجْتَ

درآوردی در آن خیر محمد و آل محمد را؛ و برونم آری از هر بدی و شری که برون آوردی

مِنْهُ مُحَمَّداً وَ الَ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ اللهم انی اَسْئَلُکَ

از آن محمد و آل محمد را (که درودهای تو بر او و بر ایشان باد) خدایا از تو خواهم

خَیْرَ ما سَئَلَکَ مِنْهُ عِبادُکَ الصّالِحُونَ وَاَعُوذُ بِکَ مِمَّا اسْتَعاذَ مِنْه ُعِبادُکَ الْصّالِحُونَ

بهترین چیزی را که درخواست کردند از تو بندگان شایسته‌ات؛ و پناه برم به تو از آنچه پناه بردند از آن، بندگان شایسته‌ات.

 ***************************************************************************

****************************************************************************

عیدفطراست بیا فطرت خود دریابیم            علت آمدن خلقت خود دریابیم

روزه داران همه شادند دراین عید سعید        پس بیا مزد عبودیت خود دریابیم

روزه آموخت به مادرس تواضع هر روز            تاکه راز دل پرنخوت خود دربیابیم

روزعید است ونمازش چوقیامت باشد           تاکه همدل همه جمعیت خود دریابیم

روزه خواران همه در حسرت ودراندوهند          همه گویندکه مامحنت خود دریابیم

عیدیعنی همه برفطرت خودبرگردیم              رازمهمان شدن ودعوت خوددریابیم

بشناسیم دونعمت که چنین مجهولند            هم سلامت همی امنیت خود دریابیم

یارب ازلطف رسان روز ظهور مهدی               تاکه هم شوکت وهم صولت خوددریابیم

شعرازعبدالحمید روحانی

*****************************************************************************

****************************************************************************

دردا که ماه رحمتِ حق باز هــم گذشت    با آن که لحظه لحظه او مغتنـــــــم گذشت

درهای مغفــــرت به روی ما گشوده بود     مهمانی خدا به وسعت جود و کرم گذشت

شـــب‌های قـــدر او چقــدر باشکوه بود     ساعات غـــرق عفــو گنه، دم‌به‌دم گذشت

بر خرمن گناه من آتش کشــــید دوست     با آن که دیــــد معصیتـــم از رقــــم گذشت

دســــت مــــرا گرفت خـــدا و نجات داد       وقتی ز پا فتــــادم و آب از ســــرم گذشت

ای دل به هوش باش پس از ماه مغفرت      ماهــــی که می‌زدند گنه را قلــــم گذشت 

 هــــر کس نبُرد بهره از این چشمه زلال      باور کنیــــد زندگــی‌اش در عـــــدم گذشت

 در عیـــد فطر خوان کـرم چیده می‌شود     گــــر ماه رحمت و کــــرم ذوالکــرم گذشت

از اسرائیل، این دشمن اسلام و عرب جانبدارى نکنید، که این افعى افسرده اگردستش برسد بر صغیر و کبیر شما رحم نمى‏کند.
امام خمینی (ره)

درروز جمعه 93/5/3مصادف با 27 رمضان المبارک حضور فرهنگیان بسیجی در مراسم راهپیمایی روز قدس بسیار چشمگیر بود و فرهنگیان این شهرستان همانند تمام مردم شهید پرور شهرستان با شعار های مرگ بر آمریکا و مرگ بر اسرائیل خشم و انزجار خود را از آمریکای جهانخوار و اسرائیل غاصب اعلام داشتند.

ای مسلمان  ندای مسلمین رابشنوید         بانگ هل من ناصر مستضعفین رابشنوید

مردم غزه به خاک وخون خودآغشته اند         آه مظلومیت اسلام ودین رابشنوید

موقع افطارآتش شد غذای کودکان                 زیرآوارستم صوت حزین رابشنوید

هم نوا گردید بامستضعفان در روزقدس           درچنین روزی ندای مومنین رابشنوید

مردم رزمنده وآگاه این دشت کوار                روزقدس آیید تاهل من معین را بشنوید

 شعرازفرهنگی بسیجی عبدالحمید روحانی

مشق عشق این هفته شهید جعفرسرانجام******************

مبادا جای توخالی میان خاطره ها                 همیشه در دل من باد سایه قدمت

 سلام برتو،سلامی به گرمی وجودعاشقت ،به زلایی نگاهت وبه سبزی اندیشه های  آسمانیت ،سلامی به رنگ سرخ راه رفته ات.تومشق عشق راچه خوب به شاگردانت آموختی ،توصدها نکته ی ناگفته را با کردارت تدریس کردی ،تو آموزگار محبت وصفا وایثار بودی. الفبای مردانگی را چه زیبا درتابلو جبهه ها نگاشتی ،بعد ازتو بچه ها بجای "بابا نان داد" دفترخود رابا عبارت"بابا خون داد" آراستند.

ای کاش می توانستم در آسمان مه آلود ذهنم به تمامیت تو برسم،نام تو" جعفرطیار" را در وجودم زنده می کنم . تو صداقت و وفا را کامل کردی ومردانگی وایثار را به سرانجام رساندی . گوش کن شقایق های مزارت زیارت عاشورا می خوانند. می خواهم دعای توسل به گلبرگهایشان بیاموزم تاشاید دعای من همراهشان به آسمان رسد.

راستی تا یادم نرفته تا سپیده چندفرسخ فاصله است؟به اندازه یک آه؟ بوسه یک گلوله؟ به پهنای جاری اشک؟ گفته بودم که فاصله هارابا سوز خود اندازه نگیر.

شهید جعفرسرانجام در 14/8/1335در شیراز متولد شد وپس از اتمام تحصیلات ابتدایی وراهنمایی ،در دبیرستان حاج قوام شیراز در رشته علوم تجربی دیپلم گرفت. وی به عنوان معلم پیمانی در آموزش وپرورش کوار اشتغال داشت تا اینکه در سال 65 به جبهه های نور علیه ظلمت روانه گردید ودر 26/12/1365در سرزمین لاله گون شلمچه به خیل سر باختگان عاشق پیوست و سردر راه هدف باخت .

فرازی از وصیت نامه شهید:

هدف من از جبهه فقط برای رضای خدا بوده وهیچ قصد ونیت دیگری نداشته ام .

محل تحصیل:شیراز-دبیرستان حاج قوام

روح بلندش در ملکوت اعلی شاد باشد.

نام پدر :علی اصغر                                میزان تحصیلات: دیپلم تجربی(معلم پیمانی)

محل دفن:دارالرحمه شیراز                      تاریخ تولد:14/8/1335

محل شهادت:شلمچه                           تاریخ شهادت:26/12/1365

امشب را نخوابیم! آخرین فرصت است!

شب قدر رسید ... وارد هیئت می‌شوم ... طبق روال سال‌های قبل ... همان حسینیه ... همان واعظ ... همان مداح ... خدا را سپاس که توفیق دوباره خواندنش را نصیبم می‌کند.

به کناری می‌روم ... می‌نشینم ... هر کس حال خود را دارد ... آن‌سوتر دختری را می‌بینم که دست در دست مادرش وارد می‌شود ... دیگری همراه خواهرش ... آن یکی طفلی در بغل دارد ... به گوشه‌ای خیره می‌شوم و منتظر می‌مانم تا سخنرانی شروع شود ... چند دقیقه‌ای مانده است ... برای لحظه‌ای به یاد کسانی افتادم که شاید دوست داشتند اکنون همراه من باشند و مناجات بخوانند اما نمی‌توانند. پدر بزرگ‌ها، مادر بزرگ‌ها، پدران، مادران، خواهران، برادران، خاله‌ها، دایی‌ها، عموها، عمه‌ها، دوستان و آشنایانی که سال‌های پیش را با هم به مجالس می‌آمدیم. خاطرات گذشته مثل پرده سینما از مقابل چشمانم عبور می‌کند. به یاد دوستی افتادم که سال پیش با هم شب قدر را در همین مکان سپری کردیم.

دوستی مهربان و بی‌ریا که امشب را به دلیل سانحه‌ای غیر منتظره بر روی تخت بیمارستان سپری می‌کند. به راستی نه من و نه خودش گمان نمی‌کردیم تقدیر امسالش قطع نخاع شدن و بستری گشتن در بیمارستان باشد ... اشک در چشمانم حلقه می‌زند. یاد پدر و مادرم بخیر.

آن سال‌ها مثل همین کودکان دست در دست آنان به هیئت می‌آمدم. وقتی خسته می‌شدم نوازش‌های مادر آرامش‌ بخش جانم بود. وقت سخنرانی چنان با دقت گوش می‌کرد که گویا واعظ تنها برای او سخن می‌گوید. نکات مهم را یادداشت می‌کرد و فردای آن روز با هم مرور می‌کردیم.

یادش بخیر هنگام خواندن جوشن کبیر چنان با سوز دل خدا را می‌خواند گو اینکه دیگر باری وجود ندارد. و اکنون دیگر نیست تا صدای الهی العفو گفتن‌هایش بند دلم را پاره کند ... روحت شاد مادرم ... روحت شاد پدرم ... نیت می‌کنم امشب را به نیت آنانی احیا بدارم که دوست داشتند اکنون در کنارم باشند. خدایا از ما قبول فرما.

برای لحظه‌ای به خود می‌آیم ... اگر این شب قدر آخرم باشد چه کنم؟! ... چه تضمینی وجود دارد سال آینده زنده باشم و بتوانم مناجات کرده و قرآن بر سر گذارم ... از کجا معلوم وقتی پایم را از در بیرون می‌گذارم تصادف نکنم؟! ... شاید سال آینده مانند دوستم در بستر بیماری بودم ... و هزاران شاید دیگر ... چه کارها که نکرده‌ام ... چه کارها که می‌خواهم انجام دهم اما هنوز نتوانسته‌ام ... در دوره‌ای که مرگ‌های آنی زیاد شده است از کجا معلوم من نیز مجال نفس کشیدن دوباره را داشته باشم ... حسرتی عظیم تمام وجودم را فرامی‌گیرد ... ترس از تاریکی قبر ... تنهایی روز قیامت ... آتش دوزخ ... و از همه بدتر روسیاهی در مقابل خدا، پیامبر و ائمه (علیهم السلام) ... خدایا به فریادم برس من جز تو کسی را ندارم ...

به راستی اگر آنانی که امسال زیر خروارها خاک خوابیده‌اند می‌دانستند که آخرین شب قدر خود را می‌گذرانند باز هم همان‌گونه بودند؟! باز هم سستی می‌کردند و با خستگی دعا را می‌خواندند. باز لحظه لحظه صفحات دعا را مرور می‌کردند تا زودتر تمام شود و به خانه برسند و سحری خورده و بخوابند ... نه! هرگز ... باید عبرت گرفت ... باید امشب را غنیمت شمارد که شاید فردایی در کار نباشد ... .

سخنرانی شروع می‌شود ... این بار با دقتی بیش از گذشته گوش می‌دهم ... چه زیبا سخن می‌گوید ... از نماز صحیح می‌گوید ... از اینکه خدا بندگانش را دوست دارد و توقعی جز بندگی از آنان ندارد ... به راستی چهار رکعت نماز صحیح چقدر وقت از من می‌گیرد که این قدر خواندنش برایم مشکل است ... چرا هنگام خواندن نمازهایم با خود نمی‌اندیشم که شاید این نماز آخرم باشد ... آن وقت حتما رنگی دیگر خواهد داشت ... خدایا توفیق عمل صحیح نصیبم کن ... .

جوشن کبیر شروع می‌شود ... هربار برایم بسیار طولانی بود اما امسال چقدر کوتاه به نظر می‌رسد. دوست دارم بخوانم و بفهمم. چقدر نام‌های خدا زیباست. تاکنون این‌طور با دقت آن‌ها را نخوانده بودم. یا رب البیت الحرام ... یعنی می‌شود امسال تقدیرم را سفر حج قرار دهی؟! چقدر دلم پر می‌کشد برای مسجد الحرام، برای بقیع، برای قبر پیامبر ... چقدر دلتنگ شده‌ام برای نفس کشیدن در صحرای عرفات ... خدا روزی‌ام کن ... این‌بار را می‌خواهم بیایم گو اینکه آخرین بارم است ... خدایا کربلا و مشهد نصیبم کن ... عارفا بحقهم.

چراغ‌ها خاموش می‌شود ... چه زود گذشت ... قرآن‌ها را بر سر نهادیم ... اشک امانم را بریده است ... خدایا تو را به حق بهترین‌هایت قسم می‌دهم دستم را بگیر. کمکم کن باز گردم. پشیمانم ... نادمم ... جز تو پناهی ندارم ... خدایا به حق اولیای پاکت تقدیر امسالم را خوب زندگی کردن قرار ده.

تمام شد ... چراغ‌ها روشن می‌شود ... مردم پراکنده شدند ... اما من هنوز نشسته‌ام ... نمی‌خواهم بروم ... اگر در این رفتن بازگشتی نباشد چه؟! ... تا سال آینده چه خواهد شد؟ تنها خدا داند ... .

از مجلس که خارج می‌شوم حال دیگری دارم. نمی‌دانم! خوفی همراه با نوری از امید. خدایا با تو عهد می‌بندم از این پس بهتر زندگی کنم. سعی می‌کنم بهتر از قبل عبادتت کنم. بیشتر تو را بخوانم. بیش از پیش به بندگانت خدمت کنم. کینه‌ها را کنار گذارم. دوستی‌ها را تازه کنم. حق آنان که به گردنم حقی دارند ادا کنم. اسراف نکنم. راست بگویم و راست زندگی کنم ... شاید دیگر مجالی برای جبران نباشد ... خدایا کمکم کن.

و من الله التوفیق

فاضل عبدی

یک آیه ، یک حدیث

آيه شماره 82  از سوره مبارکه اسراء
  وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاء وَرَحْمَةٌ لِّلْمُؤْمِنِينَ وَلاَ يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إَلاَّ خَسَارًا
و ما آنچه را براى مؤمنان مايه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‏كنيم و[لى] ستمگران را جز زيان نمى‏افزايد

چون قرآن از جانب خدایى است كه خالق بشر و فطرتِ اوست، قوانین آن نیز با فطرت مطابق و نجات دهنده‏ى اوست. «شفاء»
آنچه از سوى خداى رحمان و رحیم باشد، رحمت است. «رحمة للمؤمنین»
چون كافران به اوامر و نواهى قرآن عمل نمى‏كنند، نزول هر دستور، جرمشان را بیشتر و خسارتشان را افزون‏تر مى‏سازد. «لایزیدالظالمین الا خساراً))

قال رسول الله ^{(صلى الله علیه و آله )} :

شَهرُ رَمَضان سَیِّدُ الشُهُورِ وَ لَیلَةُ القَدرِ سیِّدُ اللَّیالی
ماه رمضان سرور ماهها و شب قدر، سرور شب هاست.

بحار الانوار، ج 40، ص 54

حضورفرهنگیان شهرستان کواردرمراسم شب نوزدهم وشب ضربت خوردن امیرالمومنین علی (ع)

برنامه ازساعت 23 شب الی30/3 صبح درمکان مصلای 14 معصوم شهرستان کواربرگزارگردید

که برنامه های آن شامل:قرائت دعای مجیر-دعای جوشن کبیر-سخنرانی-عزاداری ودرپایان بامراسم قرآن به سربه پایان رسید.

برکات و شأن دعای جوشن کبیر

 

خداى تعالى در آسمان چهارم خانه‏اى بنا کرده که نامش بیت المعمور است؛ به آن خانه در هر روزى هفتاد هزار فرشته داخل مى‏شوند و از آن بیرون مى‏روند و دیگر به سوى آن تا روز قیامت بر نمى‏گردند و خداى عزّ و جلّ به صاحب این دعا ثواب این فرشتگان را مى‏بخشد.

وقتی انسان بخواهد کسی را به سمت خودش بخواند او را صدا می زند؛ هر انسانی که به خدا معتقد و مۆمن باشد،یا اگر هم به خدا اعتقاد محکمی نداشته باشد اما در مواقع ناراحتی و نگرانی و التهاب بالاخره یک"یا خدایی" می گوید و در حالتهای گوناگون خدا را می خواند. بنابراین دعا یعنی ای خدا گفتن و از خدا چیزی خواستن؛یکی از دعاهای پرفضیلت ماه رمضان به ویژه لیالی قدر دعای جوشن کبیر است.جوشن‌کبیر، دعایی‌ منقول‌ از پیامبر اکرم (صلی‌اللّه‌علیه‌و آله‌وسلم‌) است که حاوی‌ هزار و یک‌ نام‌ و صفت خدای‌ متعال‌ می باشد.

در روایاتی كه از معصومین به ما رسیده مکرراً این مطلب دیده می شود كه خداوند دارای 99 اسم است كه هر كسی او را به این نامها بخواند،دعایش مستجاب و هر كه آنها را شماره كند اهل بهشت است. گویا مراد از شماره کردن این نامها فقط خواندن آنها نیست بلکه درک کردن مفاهیم و تخلق یافتن به این اسماء است.

دعای جوشن کبیر در یکی از غزوات صدر اسلام از جانب جبرئیل برای پیامبر اسلام آورده شده است. این‌ دعا صد بند دارد و هر بند حاوی‌ ده‌ "اسم" از اسمای‌ خداست‌، به‌جز بند 55 که‌ یازده‌ اسم‌ باریتعالی در آن‌ آمده‌ است‌؛ بنابراین‌، درمجموع‌، این‌ دعا حاوی‌ هزار و یک‌ «اسم‌» خدای‌ متعال‌ است. در باب فضیلت خواندن این دعا چنین آمده است:

1ـ هر که این دعا را هنگام خروج از منزل بخواند،خداى تعالى عمل او را به عملهاى نیکو لاحق مى‏سازد.

2ـ حضرت رسول (صلى الله علیه و آله) فرمودند که: هیچ بنده‏اى از امّت من نیست که این دعا را در ماه مبارک رمضان سه مرتبه یا یک مرتبه بخواند مگر آنکه به تحقیق که خداى تعالى بدن او را بر آتش حرام مى‏کند و بر او بهشت واجب مى‏شود.

3ـ خداى تعالى در آسمان چهارم خانه‏اى بنا کرده که نامش بیت المعمور است؛ به آن خانه در هر روزى هفتاد هزار فرشته داخل مى‏شوند و از آن بیرون مى‏روند و دیگر به سوى آن تا روز قیامت بر نمى‏گردند و خداى عزّ و جلّ به صاحب این دعا ثواب این فرشتگان را مى‏بخشد.

4ـ کسى که این دعا را در ظرفى پاکیزه به آب باران و زعفران بنویسد و آن را بیاشامد به قدرى که نوشیدن آن را توانا باشد، خداى تعالى او را از هر دردى و هر بیمارى شفا مى‏دهد.

5ـ هر کسى که این دعا را بخواند، مثل مردن شهدا مى‏میرد. خداى تعالى براى او ثواب هفتصد هزار شهید از شهیدان صحرا را مى‏نویسد.

7ـ در شبى که شخص این دعا را بخواند خداى تعالى به او روى مى‏آورد و به سوى او نظر التفات مى‏کند و تمامی حاجتهاى دنیا و آخرت او را برآورده می سازد.

8ـ در شبى که این دعا را مى‏خواند خداى تعالى از او شرّ شیاطین و مکر ایشان را دفع مى‏کند و عملهاى او را همگى قبول مى‏کند و مال او را پاکیزه مى‏کند.

9ـ اگر کسى این دعا را در جامى به کافور و مشک بنویسد و آن را بشوید و آن را بر کفن مرده‏اى بپاشد خداى تعالى در قبر او صد هزار نور نازل مى‏سازد و ترس از منکر و نکیر را از او دفع مى‏کند و از عذاب قبر ایمن مى‏گردد و خداى تعالى به سوى او در قبر هفتاد هزار فرشته بر مى‏انگیزاند که با هر فرشته طبقى از نور باشد که آن نور را بر او مى‏پاشند و او را بر مى‏دارند و به سوى بهشت مى‏برند و به او مى‏گویند: خداى تعالى ما را امر کرده که مونس تو تا روز قیامت باشیم و خداى تعالى قبر او را گشاده مى‏گرداند چندان که چشم کار کند و براى او درى در بهشت گشوده مى‏ شود.

10ـ خدای تعالى به خواننده این دعا، به عدد هر حرف دو حوریه بهشتی مى‏بخشد. پس هر گاه از خواندن این دعا فارغ شود، خداى تعالى براى او خانه‏اى در بهشت بنا مى‏کند و او را ثواب حرفهاى تورات، انجیل، زبور و قرآن عظیم مى‏بخشد و به او مثل ثواب ابراهیم خلیل، موسى ،عیسى و رسول الله مى‏دهد.

11ـ کسى که این دعا را بخواند، خداى تعالى بر او دو فرشته موکّل مى‏کند که او را از گناهان نگاه دارند و خداى تعالى را تسبیح گویند و تنزیه کنند و او را از همه بلاها محافظت نمایند و براى او درهاى بهشت را بگشایند و بر او درهاى جهنم را ببندند و تا زمانی که زنده باشد پس او در حفظ و امان خدا خواهد بود و همچنین در نزد وفات.

( مهج الدعوات ابن طاووس ـ ترجمه طبسى، ص 363-365)

 

مضامین بلند دعای جوشن کبیر

در تلاوت قرآن خدا با ما سخن می گوید و در دعا ، ما با خدا سخن می گوییم ، دوشكل دعا وجود دارد یكی خواسته ها و نیازهای عادی مردم است و دیگری سلسله دعاهایی داریم كه از ائمه معصومین رسیده و ذخیره ای است برای ما. این دعاها در مرحله اول نقش معرفت افزایی دارد و معرفت ما را به خدا زیاد می كند، دعای جوشن كبیر دارای صد بند صفات و ویژگیهای خداست كه موجب نزدیک شدن دل به خدا می گردد؛ این دعا خیلی خالص و ناب است؛ زیرا صحبت هیچ چیز جز محبوب در آن نیست.کسانی که معرفت کافی را کسب کرده باشند می توانند به ژرفای این دعا پی ببرند.

خدا باید حلاوت ذکرش را به دل بچشاند تا انسان حال اولیاء خدا را در اسماء خداوند بفهمد و درک کندکه هر کدام از این اسماء با دل انسان چه می کند. اگر دل پاک شده و نوری از توحید بر دل تابیده باشد، وقتی این دعا را می خواند مثل شخصی است که به بوستان بزرگی رسیده که هر بخشی از این بوستان پر است از گلهای رنگارنگ که یک اسم در این اسماء تجلی دارد. توجه دقیق و عمیق به اسماء حضرت باری تعالی، به طرز عمیقی نور معرفت را در ظاهر و باطن ذاکر پراکنده می سازد. همچنین ذکر اسماء حضرت رب العالمین با آنکه در زمانهائی خاص بیشتر توصیه شده اما مقید به ایام مشخص نیست بنا بر این در همه حال با حضور قلب و فارغ از اندیشه های دنیوی می توان بر این اذکار مداومت کرد.

کلام آخر:

خوشا به نیمه شبى با خدا صفا کردن

زبان حال گشودن، زدل دعا کردن

تمام لذّت عالم نمى رسد قدرش

به یک دقیقه مناجات، با خدا کردن

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

باسلام

بهترین عمل در شب قدر چیست؟

زمان هایی در زندگی انسان وجود دارد که انسان با بهره جستن از آن می تواند بهترین هایی، برای باقی روزهای زندگی خویش رقم زند. یکی از این اوقات، لیالی قدر است. شاید شما نیز در زمره افرادی باشید که به دنبال بهترین عمل و عبادت در طول این ایام هستند تا بدین واسطه نهایت استفاده را از این شب ها ببرید. از این رو به دنبال بهترین عمل و عبادت نیز خواهید بود، اگر می خواهید شب قدری متفاوت از شب های پیش داشته باشید، قدری به این نوشتار تأمل کنید.

شبی بهتر از هزار ماه

امام على علیه السلام مى فرماید: فرصت، چون ابر مى گذرد. پس فرصت هاى خوب را غنیمت شمرید. (منتخب میزان الحکمه) فرصت هایى كه در زندگى براى انسان پیش مى آید مثل طلا و بلكه ارزشمندتر است و باید قدر آن ها را دانست یکی از این فرصت ها شب قدر است اما با چه عملی می توان نهایت استفاده را از این شب برد؟

اعمال شب قدر

شب قدر آداب و اعمالی را به خود اختصاص داده است، از آن جمله می توان به شب زنده داری، غسل، دعا، واسطه قرار دادن قرآن و اهل بیت علیهم السلام، زیارت امام حسین علیه السلام و نماز اشاره داشت. حال آنکه، در کنار این اعمال می توان از عمل دیگری نام برد که به جرأت می توان گفت در میان سایر اعمال غریب واقع شده، و آن (تفکر) است.

بهترین عمل در شب قدر

اکثرا شب های قدر ما به خواندن قرآن و دعای جوشن کبیر، نماز و قرآن به سر گرفتن و استغفار به سر شده است، در خوب و نیکو بودن این اعمال شکی نیست اما سخن جای دیگری است، هدف از خواندن دعا چیست؟ چرا قرآن کریم در این شب نازل شده؟

یکی از دلایل عزت این شب نزول کتاب هدایت قرآن کریم و تمامی کتاب های مقدس در این شب است «ماه رمضان، ماهى كه قرآن در آن نازل شده است، تا هدایتى براى مردم و نشانه هایى روشن از هدایت و جدایى حق از باطل باشد». این شب، عزیز است چرا که، موجبات هدایت انسان به سوی خدا را فراهم می سازد، هدف رسیدن به خداست و این سفر الهی و لقاء خدا جز با قدم های معرفت ممکن نیست. آری اگر دعا، نماز، قرآن را بخوانی اما تدبری و تفکری در آن نباشد راه رسیدن به خدا بس سخت و دشوار خواهد شد.

پس بهترین عمل در این شب ها عبادت همراه با بینش است، اگر قرآنی می خوانیم، دعایی می خوانیم یادمان باشد که در فلسفه همه این ها بیندیشیم، در شبی که عبادتش بهتر از هزار سال است بیاییم به بنیان های فکری خود هم نظمی دهیم بیاییم با خداوند عهد کنیم من بعد همه کارهای ما حرف زدن های ما، رفتار ما همه و همه همراه با  تعقل و تفکر باشد.

زمانی را به تفکر اختصاص دهید

رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: تفكر یك ساعت بهتر از عبادت یك سال است. البته كسى موفق به تفكر مى‏شود كه خداوند متعال قلب او را به نور معرفت و توحید روشن كرده، و در راه سلوك و عبودیت باشد. تفكر در خصوصیات مخلوقات: انسان را به مبدأ جهان و صفات عالیه او آشنا مى‏كند، و تفكر در نفس خود مرحله بندگى و وظیفه داشتن و اطاعت اوامر پروردگار متعال را تعلیم مى‏كند، و تفكر در اعمال و رفتار خود و دیگران، نواقص و عیوب و نقاط ضعف خود را نشان مى‏دهد، و تفكر در حالات گذشتگان، انسان را براى عواقب امور و نتائج اعمال و مراحل خوشبختى و گرفتارى و عالم ماوراء طبیعت متوجه مى‏كند. تفكر وسیله‏اى است كه هرگز نظیر آن را براى وصول به مقامات بندگى و عوالم عبودیت نتوان پیدا كرد. (مصباح الشریعة/ ترجمه مصطفوى؛ متن؛ ص115) اولین جاده رسیدن به خدا معرفت است و بهترین عمل در شب قدر کسب معرفت الهی است.

 

شب قدر شب علم و معرفت

بالاترین عبادت در شب های قدر، طلب علم و یادگیری احکام خدا و اصول و فروع دین خدا است؛ زیرا علم به معارف الهی باعث می شود که انسان در عرصه های مختلف زندگی نلغزد. بسیاری از بزرگان دین توفیق خود را در بزرگ داشت این شب ها می دانند، چنان که نگارش کتاب دعای با ارزشی مثل جواهر الکلام و المیزان در شب های مبارک قدر به پایان رسیده است.

محدّث بزرگوار، ابن بابویه رحمه‏الله در مجلس 93 از كتاب الأمالى، مى‏گوید: هر كس این دو شب را با گفتگوى علمى احیا بدارد، بهتر است. به نظر مى‏رسد كه این مطلب، برگرفته از سخن پیامبر خدا به ابوذر است كه در آن، برترى علم را بر عبادت به تفصیل، بیان، و در پایان آن فرموده است: اى ابوذر! یك ساعت نشستن براى گفتگوى علمى براى تو، از عبادت یك سال كه روزش را روزه بدارى و شبش را به نماز بِایستى، بهتر است.( جامع الأخبار: 109 / 195)

لیكن براى روشن‏تر شدن این موضوع، توجّه به چند مطلب ضرورى است:

الف ـ كدام علم و كدام عبادت؟

از دیدگاه فقهى، «آموختن علم»، احكام پنجگانه را دارد و بررسى متن احادیث فراوانى كه علم را برتر از عبادت مى‏دانند، به روشنى مى‏رساند كه مقصود، برترى آموختن واجب یا مستحب بر عبادات مستحب است. امام صادق «علیه السلام» فرمودند: اگر مردمان ارزش‏ علم‏ و دانش را مى‏دانستند، به جستجو و طلب آن بر مى‏خاستند، اگر چه به ریختن خون ها بیانجامد و به فرو رفتن در گرداب هاى مرگبار. (الحیاة / ترجمه احمد آرام ؛ ج‏1)

ب ـ نقش عبادت در پیدایش نور علم

از نگاه متون اسلامى، عبادات، نقشى بنیادى در پیدایش و تداوم فروغ علم دارند. از این رو، هدف احادیثى كه علم را برتر از عبادت مى‏دانند، تضعیف یا انكار نقش سازنده عبادت در كنار علم نیست؛ بلكه تأكید بر همراه ساختن عبادت با علم و برحذر داشتن از عبادتِ ناآگاهانه است كه نه تنها بى‏ارزش، بلكه خطر آفرین است. امام علی درود خدا بر او، فرمود: نزدیکترین مردم به پیامبران، داناترین آنان است، به آنچه كه آورده‏اند.(نهج البلاغة / ترجمه دشتى)

دوستان عزیز بیاییم این شب ها را مغتنم بدانیم و اگر دعایی را زمزمه می کنیم قدری بر شرح آن نیز تأمل کنیم اگر قرآنی تلاوت می نماییم زمانی را نیز اختصاص به تفسیر آن دهیم تا از چشمه معرفت الهی نیز سیراب گردیم.

مریم پناهنده                       

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان   

ذکرمنابع در ادامه مطلب