برگزاری مراسم جشن میلادحضرت فاطمه زهرا س دراداره آموزش وپرورش درنمازخانه اداره باحضورکارکنان برگزارگردید.

در ابتدا آقای عبیدی سخنرانی کردند.

مجاهدیم در راه ولی
می رسونیم پیغام علی

لب اگه تر کنه رهبرم
جون میدم در ره کشورم
یا برای دفای از حرم

میدونه هر کسی اهل نبرده
با دستای علی دنیا می گرده

ما داریم شور حسینی
نحن ابناء الخمینی


سلاح ما دست فاطمه ست
امیر ما شاه علقمه ست

حاضریم ما بریم سوریه
عاشقی رسمش اینجوریه
پا به پای جهاد مغنیه

دو دست یل حزب الله لبنان
میون دستای رهبر ایران

ما داریم شور حسینی
نحن ابناء الخمینی

شعری زیبا و جذاب درمورد شفاعت امام حسین (ع)����

خواب بودم، خواب دیدم مرده ام/
بی نهایت خسته و افسرده ام/
تا میان گور رفتم دل گرفت/
قبر کن سنگ لحد را گل گرفت/
روی من خروارها از خاک بود/
وای، قبر من چه وحشتناک بود!
بالش زیر سرم از سنگ بود/
غرق ظلمت، سوت و کور تنگ بود/
هر که آمد پیش، حرفی راند و رفت/
سوره ی حمدی برایم خواند و رفت/
خسته بودم هیچ کس یارم نشد/
زان میان یک تن خریدارم نشد/
نه رفیقی، نه شفیقی، نه کسی/
ترس بود و وحشت و دلواپسی/
ناله می کردم ولیکن بی جواب/
تشنه بودم، در پی یک جرعه آب/
آمدند از راه نزدم دو ملک/
تیره شد در پیش چشمانم فلک/
یک ملک گفتا: بگو دین تو چیست؟
دیگری فریاد زد: رب تو کیست؟
گر چه پرسش ها به ظاهر ساده بود/
لرزه بر اندام من افتاده بود/
هر چه کردم سعی تا گویم جواب/
سدّ نطقم شد هراس و اضطراب/
از سکوتم آن دو گشته خشمگین/
رفت بالا گرزهای آتشین/
قبر من پر گشته بود از نار و دود/
بار دیگر با غضب پرسش نمود:
ای گنه کار سیه دل، بسته پر/
نام اربابان خود یک یک ببر/
گوئیا لب ها به هم چسبیده بود/
گوش گویا نامشان نشنیده بود/
نامهای خوبشان از یاد رفت/
وای، سعی و زحمتم بر باد رفت/
چهره ام از شرم میشد سرخ و زرد/
بار دیگر بر سرم فریاد کرد:
در میان عمر خود کن جستجو/
کارهای نیک و زشتت را بگو/
هر چه می کردم به اعمالم نگاه/
کوله بارم بود مملو از گناه/
کارهای زشت من بسیار بود/
بر زبان آوردنش دشوار بود/
چاره ای جز لب فرو بستن نبود/
گرز آتش بر سرم آمد فرود/
عمق جانم از حرارت آب شد/
روحم از فرط الم بی تاب شد/
چون ملائک نا امید از من شدند/
حرف آخر را چنین با من زدند:
عمر خود را ای جوان کردی تباه/
نامه اعمال تو باشد سیاه/
ما که ماموران حق داوریم/
پس تو را سوی جهنم می بریم/
دیگر آنجا عذر خواهی دیر بود/
دست و پایم بسته در زنجیر بود/
نا امید از هرکجا و دل فکار/
می کشیدندم به خِفّت سوی نار/
ناگهان الطاف حق آغاز شد/
از جنان درهای رحمت باز شد/
مردی آمد از تبار آسمان/
دیگران چون نجم و او چون کهکشان/
صورتش خورشید بود و غرق نور/
جام چشمانش پر از خمر طهور/
چشمهایش زندگانی می سرود/
درد را از قلب انسان می زدود/
بر سر خود شال سبزی بسته بود/
بر دلم مهرش عجب بنشسته بود/
کِی به زیبائی او گل می رسید/
پیش او یوسف خجالت می کشید/
دو ملک سر را به زیر انداختند/
بال خود را فرش راهش ساختند/
غرق حیرت داشتند این زمزمه/
آمده اینجا حسین فاطمه؟!
صاحب روز قیامت آمده/
گوئیا بهر شفاعت آمده/
سوی من آمد مرا شرمنده کرد/
مهربانانه به رویم خنده کرد/
گشتم از خود بی خود از بوی حسین (ع)/
من کجا و دیدن روی حسین (ع)/
گفت: آزادش کنید این بنده را/
خانه آبادش کنید این بنده را/
اینکه این جا این چنین تنها شده/
کام او با تربت من وا شده/
مادرش او را به عشقم زاده است/
گریه کرده بعد شیرش داده است/
خویش را در سوز عشقم آب کرد/
عکس من را بر دل خود قاب کرد/
بارها بر من محبت کرده است/
سینه اش را وقف هیئت کرده است/
سینه چاک آل زهرا بوده است/
چای ریز مجلس ما بوده است/
اسم من راز و نیازش بوده است/
تربتم مهر نمازش بوده است/
پرچم من را به دوشش می کشید/
پا برهنه در عزایم می دوید/
بهر عباسم به تن کرده کفن/
روز تاسوعا شده سقای من/
اقتدا بر خواهرم زینب نمود/
گاه میشد صورتش بهرم کبود/
تا به دنیا بود از من دم زده/
او غذای روضه ام را هم زده/
قلب او از حب ما لبریز بود/
پیش چشمش غیر ما ناچیز بود/
با ادب در مجلس ما می نشست/
قلب او با روضه ی من می شکست/
حرمت ما را به دنیا پاس داشت/
ارتباطی تنگ با عباس داشت/
اشک او با نام من می شد روان/
گریه در روضه نمی دادش امان/
بارها لعن امیه کرده است/
خویش را نذر رقیه کرده است/
گریه کرده چون برای اکبرم/
با خود او را نزد زهرا (س) می برم/
هرچه باشد او برایم بنده است/
او بسوزد، صاحبش شرمنده است/
در مرامم نیست او تنها شود/
باعث خوشحالی اعدا شود/
گرچه در ظاهر گنه کار است و بد/
قلب او بوی محبت میدهد/
سختی جان کندن و هول جواب/
بس بود بهرش به عنوان عقاب/
در قیامت عطر و بویش می دهم/
پیش مردم آبرویش می دهم/
آری آری، هرکه پا بست من است/
نامه ی اعمال او دست من است/
ناگهان بیدار گردیدم زخواب/
از خجالت گشته بودم خیس آب/
دارم اربابی به این خوبی ولی/
می کنم در طاعت او تنبلی؟
من که قلبم جایگاه عشق اوست/
پس چرا با معصیت گردیده دوست؟
من که گِریَم بهر او شام و پگاه/
پس به نامحرم چرا کردم نگاه؟
من که گوشم روضه ی او را شنید/
پس چرا شد طالب ساز پلید؟
چشم و گوش و دست و پا و قلب و دل/
جملگی از روی مولایم خجل/
شیعه بودن کی شود با ادعا؟
ادعا بس کن اگر مردی بیا/
پا بنه در وادی عشق و جنون/
حبّ دنیا را ز قلبت کن برون/
حبّ دنیا معصیت افزون کند/
معصیت قلب ولیّ را خون کند/
باش در شادی و غم عبد خدا/
کن حسابت را ز بی دینان جدا/
قلب مولا را مرنجان ای جوان/
تا شوی محبوب رب مهربان/
سعی کن حرص و طمع خانه خرابت نکند/
غافل از واقعه ی روز حسابت نکند/
ای که دم می زنی از عشق حسین بن علی (ع)/
آن چنان باش که ارباب جوابت نکند!
"السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین ع"

روی اهل دل از خاک پای مادر است

هر چه دارند این جماعت از دعای مادر است

آن بهشتی را که قرآن می کند توصیف آن

صاحب قرآن بگفتا زیر پای مادر است

آسمان زندگی شد روشن از نور پدر

گلشن هستی مصفا از صفای مادر است

قوت شیر از شیره جان می خوراند طفل را

وین شگفت آید که خون دل غذای مادر است

گرمی آغوش مهرش را ندارد آفتاب

مهربان تر دیگر از مادر خدای مادر است

بهشت زیر پای مادر است ...

و خانه با وجود مادرم ؛ برایمان بهشت کوچک است ...

روزت مبارک مادرم ...


مادرم ؛ عزیزکم ، بزرگ حامی ام ...

چه عاشقانه عشق را به قلب کوچکم روانه ساختی

به هر کجا قدم گذاشتی ؛

بهار جاودانه ای پر ازگل امید را برایمان تو ساختی ...

همیشه و همیشه و همیشه : پیشمان بمان

روزت مبارک مادرم ...

به مناسبت گرامیداشت  هفته زن

الا مردان با فضل وسخاوت /رسیده وقت ایثارو شهامت

چرا که وقت خاص جیب تکانیست/که ایام نشاط وقدر دانیست

خریداری کنید چند تا النگو/کنارش عطر استاندارد خوشبو

عیال وخانه غافلگیر وحیران/ازین کار شما شادان وخندان

تشکرمینمایند ازچنین کار/صدایت میزنند در حد سالار

اگرچه روز تو ای مرد دانا/نمیبینی تو هرگز این خبرها

نه غافلگیر میگردی نه حیران/به همراه عیال سمت خیابان

جوراب رنگ طلایی هدیه باشد/که نخهایش همه وارفته باشد

ویا تک پوش نازک با عرق گیر/که گر پوشی زدنیا میشوی سیر

ویا تنها کمربندی برایت/خریداری کند این هم عطایت

ولی دلخور نشو هرگز تو از زن/که او ریحانه وتومثل آهن

بیا در هفته ی زن چهره بگشا /که باشد موسم میلاد زهرا(س)

شعرازفرهنگی بسیجی عبدالحمید روحانی

رضا از بچه محل های قدیمی مان است که سال 67 در جبهه چشمانش مورد اصابت ترکش قرار گرفتند و نابینا شد.

ده بیست سالیه که ازدواج کرده. خدا همسر و فرزندش رو براش نگه داره.

چون می دونم شاکی میشه، اسم و رسمش رو نمی نویسم. حوصله قاط زدنش رو ندارم.

پنج شیش سال پیش، خانمش دچار درد و مشکل عجیبی شد. وقتی به بیمارستان مراجعه کرد، جواب معاینات و آزمایش پزشکان خیلی بد بود.

یک تومور بدخیم در سر همسر رضا جا خوش کرده بود.

 

حجت‌الاسلام سیدحسین حسینی قمی در خصوص جایگاه عید نوروز در سیره ائمه اطهار علیهم‌السلام گفت: سیدبن طاووس(ره) یکی از علمای بزرگ شیعه، خدمت بزرگی به جامعه شیعی نموده و آنچه از میراث گرانبهای اهل بیت(ع) بر جای مانده را جمع آوری کرده و در کتاب‌های متعددی برای ما ثبت و نگهداری کرده است.

وی اظهار داشت: شیخ عباس قمی(ره) صاحب کتاب شریف «مفاتیح‌الجنان» اغلب ادعیه مفاتیح را از آثار سید بن طاووس نقل کرده است؛ در کتاب «اقبال» سید بن طاووس آمده که وجود امام رضا (ع) از اجداد بزرگوارشان روایت کرده‌اند که در ابتدای سال، پیامبر خدا (ص) دعای «اللَّهُمَّ أَنْتَ الْإِلَهُ الْقَدِیمُ وَ هَذِهِ سَنَةٌ جَدِیدَةٌ» را سه مرتبه می‌خواند، بدین مضمون که؛ خدایا سال نو شده اما تو همان خدای قدیمی هستی، سال‌ها می‌آید و می‌رود اما تو همان خدای ازلی و ابدی خواهی بود.

علّامه آسيّد محمّدحسين حسينی تهرانی شاگرد آسيّد هاشم حداد به نقل از ایشان می­ فرمودند: هر كس سه مرتبه دچار تهمت زدن شد، ديگر اميد به توبه هم برای او نيست. يعنی معلوم است گناه عجيبی است! يعنی توفيق توبه كردن را هم از انسان می گيرد. نه اينكه خدا نخواهد آن‌ها توبه كنند، باب رحمت خدا كه هميشه باز است، خودشان توفيق پيدا نمی كنند. از بس اين گناه بزرگ است.

عرض كردم غيبت يعني آن‌ چه طرف دارد و نبايد بگويي امّا می گویی. تهمت يعنی اينكه آن بيچاره اين خصوصيّت را ندارد، داری آن را به او می بندی. حالا آن غيبت كه شخص آن را دارد و تو نبايد بگويی، «أَشَدُّ مِنَ العَمَلِ الَقَبيحة» است؛ يعني از آن زنا اشد است.

گاهی اگر به من و شما بگويند امكان دارد در بستر حرام بروي، بدنمان می­ لرزد، مو بر تنمان سيخ می­ شود، اشك بر چشممان جاری می شود كه خدايا من را مبتلا و گرفتار نكن. امّا غيبت اشد است، (اشد باب افعل التفضيل است) حالا ببينيد تهمت چه خبر است! برای همين است که فرمودند: كسي كه سه بار دچار اين گناه كبيره بشود، ديگر بعيد است توفيق توبه پيدا كند.

یوسف ڪنعان مـــن
ڪنعان شعرم پیر شد...
باز آے از مصر
باور کن ڪه دیگر دیر شد...
درد هجــــــرت،
چشم یعقوب دلم را ڪور ڪرد
پس تو پیراهن بـــیاور،
ناله ام شب گیر شـــــد...
اے ڪه چــــون موسے
عصایت را به دل مےزنی
مُــــردم از غــــــم،
این عصا در قلب من چون تیر شد.
الهی بحق مهدی فاطمه عجل لولیک الفرج

درحاشیه مذاکرات 1+5

دالان مذاکرات تنگه/چون تیم ظریف بس زرنگه

تا حال نباختیم به آنها/ شیطان بزرگ گیج ومنگه

گویند کری پیاده رفته/تنها با لباس ساده رفته

در فکر مذاکرات تا شب/از خط کنار جاده رفته

لوزان سوییس داغ وگرمه/حرفا گاهی سخت وگاهی نرمه

بعضی نظرات وپیشنهادات/یک خورده بگی نگی ولرمه

پایان نشست برد برده/هر چند رقیب خیلی لرده

این ملت ما بصیر وروشن/زیرا که فریبشان نخورده

ایران که چو کوه پایداره/بر حفظ اصول استواره

تا ملت ما در این مسیره/هشیارو همیشه برقراره

شعرازفرهنگی بسیجی عبدالحمید روحانی

در واقع ۱۳ درصد شهدا در اسفندماه به شهادت رسیده‌اند. شهدایی همچون حسین خرازی، مهدی باکری، محمدابراهیم همت، عباس کریمی، شهید حاج امینی، کاظم نجفی رستگار، و عبدالحسین برونسی در اسفندماه به شهادت رسیده‌اند. بنا به احترام و جایگاهی که شهدا در جامعه دارند این ضرورت احساس می‌شد تا در سال یک روز به نام «شهید» در تقویم ملی به ثبت برسد. از همین رو روز ۲۲ اسفند ماه به نام شهید، نام گذاری شده است.

اکنون همزمان با روز «شهید» به باز خوانی و انتشار بخشی از گفته‌های «دکتر علی شریعتی» و علامه «محمد تقی جعفری» در رابطه با شهید و شهادت خواهیم پرداخت.

دکتر علی شریعتی:

«... شهید قلب تاریخ است، همچنان که قلب به رگ‌های خشک اندام، خون حیات و زنگی می‌دهد، جامعه‌ای که رو به مردن می‌رود، جامعه‌ای که فرزندانش ایمان خویش را به خویش از دست داده‌ند، و جامعه‌ای که به مرگ تدریجی گرفتار است، جامعه‌ای که تسلیم را تمکین کرده است، جامعه‌ای که احساس مسئولیت را از یاد برده است و جامعه‌ای که اعتقاد به انسان بودن را در خود باخته است و تاریخی که از حیات و جنبش و حرکت و زایش بازمانده است، شهید همچون قلبی، به اندام‌های خشک مرده بی‌رمق این جامعه، خون خویش را می‌رساند و بزرگترین معجزه شهادتش اینست که به یک نسل ایمان جدید به خویشتن را می‌بخشد.

شهید نشان می‌دهد و می‌آموزد و پیام می‌دهد که در برابر ظلم و ستم، ای کسانی که می‌پندارید: «نتوانستن از جهاد معاف می‌کند»، و ای کسانی که می‌گویید: «پیروزی بر خصم هنگامی تحقق دارد که بر خصم غلبه شود»، نه! شهید انسانی است که در عصر نتوانستن و غلبه نیافتن با مرگ خویش بر دشمن پیروز می‌شود و اگر دشمنش را نمی‌شکند، رسوا می‌کند.

شهید در لغت، به معنای «حاضر»، «ناظر»، به معنای «گواه و گواهی دهنده» و «خبردهنده راستین و امین» و همچنین به معنی «آگاه» و نیز به معنی «محسوس و مشهود»، «کسی که همه چشمها به اوست» و بالاخره به معنی «نمونه»، «الگو» و «سرمشق» است.»

همچنین مرحوم علامه محمد تقی جعفری نیز با طرح این پرسش که «شهادت چیست؟ » توضیح می‌دهد:

«شهادت عبارت است از: پایان دادن به جریان حیات (که در متن طبیعت، مطلوب مطلق است) در کمال هشیاری و آزادی و آشنایی با ماهیت و مختصات آن، با این هدف‌گیری که ذیلا مطرح می‌نماییم:

بعضی از ابعاد شهادت:

بُعد یکم- پایان دادن به زندگی طبیعی در راه دفاع از ارزش‌ها و حیات حقیقی افراد جامعه.

بُعد دوم- شکافتن کالبد مادی و به پرواز درآوردن روح به مقام شهود الهی، در راه وصول به جذابیت کمال، برای بزرگداشت «حیات معقول» خود و دیگران.

بُعد سوم- تعیین کننده ملاک و میزان برای زندگی قابل توجیه در این دنیا.

برای توجه به عظمت شهادت، فهمیدن دو حقیقت پایین شرط اساسی است:

۱- اهمیت مطلق زندگی.

۲- اهمیت هدفی که شهادت برای آن تحقق می‌یابد.

با درک این دو حقیقت است که معنای از دست دادن اختیاری حیات با کمال آگاهی و انبساط فهمیده می‌شود.

درباره اهمیت و عظمت فوق‌العاده زندگی، مطالب فراوانی گفته شده است. ما در این جا به بیان یک مطلب اکتفا می‌کنیم، پیشنهاد شود که شما میان دو چیز اختیار دارید که یکی را انتخاب کنید:

۱-ادامه حیات با برخورداری از عقل و وجدان و دیگر استعدادهای کمالی.

۲-مالکیت جهان با اختلال در بهره‌برداری از جوهر والای حیات و عظمت و مزایای آن.

بدیهی است که انسان عاقل و هشیار که از سلامت روانی و عقل برخوردار است، ادامه حیات با کمال اعتدال جسمانی و روحانی را انتخاب خواهد کرد.

هر اندازه انسان شهید از مزایا و عظمت‌های حیات آگاه‌تر باشد و هر چه بیشتر توانایی استفاده از آن‌ها را داشته باشد، شهادت او از عظمت بالاتری برخوردار می‌گردد.

نمونه‌هایی از عظمت‌های حیات آدمی:

انسان در حال زندگی است که:

- از زیبایی‌ها لذت می‌برد.

- از عقل و وجدان استفاده می‌کند.

- محبت و عشق می‌ورزد.

- به اکتشاف نائل می‌آید.

- حقایق را شهود می‌کند.

- شکوه عالم هستی را درک می‌کند.

- از عدالت و حق دفاع می‌نماید.

- طعم آزادی و اختیار معقول را می‌چشد.

- از علم و معرفت و جهان‌بینی، کسب روشنایی می‌نماید.

- از لذت خدمت به همنوعان خود برخوردار می‌گردد.

- می‌تواند جهانی را آباد کند.

- لذت نظم و قانون‌گرایی را درمی‌یابد.

- از شوق احیای انسان‌ها، به پرواز درمی‌آید.

- طعم عواطف ارتباط‌های نسبی و سببی را درک می‌کند.

- با ابداعات هنری سازنده، به عظمت احساسات درونی خود پی می‌برد.

- با فعالیت‌های عقلانی سالم، همنوعان خود را از سقوط نجات می‌دهد و زمینه را برای پیشرفت تکاملی آنان آماده می‌سازد.

- با گسترش «من» بر جهان هستی، جهان را درون خود درمی‌یابد.

مسلم است که امتیازها و عظمت‌های زندگی بیش از حد شمارش‌های معمولی است. انسان آگاه با از دست دادن هر یک از این امتیازات و عظمت‌ها- در حقیقت- جهانی را از دست می‌دهد، زیرا هر یک از آن‌ها به تنهایی می‌تواند هدفی برای زندگی و توجیه کننده آن باشد.»

عید امسال ، تحریم ...
.
.
در این سال بهاری ،
مادری با قامت خم می رسد
و کابوس سراغ پسری آمده است
کوچه ای تاریک و باریک
صدای ضربه سیلی به گوشم می خورد ...
شکستند ،،،
غرور حسنش را
تا آخر عمر ناله نامرد نزن داشت
و تا اخر عمر با خود می گفت :
هر چقدر بر نوک پا ایستادم اما ، دستش از روی سرم رد شد و بر مادر خورد ،
دستش نرسید
در کنار مادر ، زینب را دریاب
آه خدایا ، طفل است
جارو زدنش دشوار است
و علی ...
امت ، عید امسال ، تحریم ...

31 سال من دلم لرزید
31 سال بی هوای تو بود

در تمامی کوچه های شهر
صد نشانه ز رد پای تو بود

31 سال انتظار بس نیست
پاره تر از دلم هیچ کس نیست

31 سال یا حسین گفتم
من لبیک به پیر خمین گفتم

31 سال انتظار پسر
سال های که شد به گریه به سر

عید هر سال بی قرارتو
صبر من کم چشم به راه تو

سفره هفت سینم تو را کم داشت
بی تو هر نوروز دلم غم داشت

عید امسال من آمدم آخر
انتظارم رسیده است به سر

بیا پیامهای شاد عید را      

           به احترام فاطمه

چهار روز بعد ارسال کنیم      

           که فاطمه

چهار جا شفیع ما شود       

            یکی به وقت موت  

ودیگری به وقت آن شب پر از سوال

ودیگری پل صراط

وآخرش به روز واپسین

که آورند دوستان اهل بیت

را چو مه جبین

وعاقبت بهشت میشود مکان مومنین ومتقین

فرهنگی بسیجی عبدالحمید روحانی

                                     بسمه تعالی
هرکس با امام زمان (ع) است با نایب برحقش نمیتواند زاویه داشته باشد
 

داریم یقین امام ما آمدنیست/امکان طلوع شمس طاها شدنیست
 

بانائب او اگر که پیمان بستی/پیمان امام عصر هم یافتنیست
 

این راه نه راهی که به اجبار روند/راهیست که رفتنش فقط خواستنیست
 

هر مانع وسدی که بیاید در راه/بالطف امام عصر برداشتنیست
 

امروز دلیل راهمان یک نفر است/سید علی حسینی خامنه ایست
 

                                        شعرازفرهنگی بسیجی عبدالحمید روحانی
 

چرا برای شهادت حضرت فاطمه دو دهه به عنوان دهه فاطمیه اعلام می شود و زمان دقیق دهه اول و دوم این ایام با توجه به تقویم قمری را اعلام کنید.

اللهم صل علی فاطمه وابیها وبعلها وبنیها

باید مهم بدانیم ایام فاطمیه

از فضل او بخوانیم ایام فاطمیه

با معرفت بیاییم در غربت مدینه

حاجات خود ستانیم ایام فاطمیه

گر آشنا نگردیم با لطف و مهر زهرا

همواره در زیانیم ایام فاطمیه

زهرا شهیده گردید درسنگر ولایت

از او عقب نمانیم ایام فاطمیه

الگوی زهد وپاکی شد زندگی زهرا

ما ذره ی نهانیم ایام فاطمیه

او بانوی دوعالم والاست تا قیامت

ما خاک آستانیم ایام فاطمیه

زهرا نمازحق را خوانده است تا به آخر

ما اول اذانیم ایام فاطمیه

اما یقین بدانید مارا کمک نماید

داند که نا توانیم ایام فاطمیه

aشعراز فرهنگی بسیجی عبدالحمید روحانی

زیباترین های عالم"
زیباترین شروع:بسم الله
زیباترین کلام:لااله الا الله
زیباترین سوره:حمد
زیباترین آواز:اذان
زیباترین ناله:نیایش
زیباترین سلسله:انبیاء
زیباترین دین:اسلام
زیباترین رحمت:باران
زیباترین زمین:کربلا
زیباترین خاک:تربت
زیباترین سرمایه:زمان
زیباترین شب:قدر
زیباترین میعاد:معاد
زیباترین جنگ:بانفس
زیباترین حرف:حق
زیباترین زینت:ادب
زیباترین روز:جمعه
زیباترین سنگ:حجرالاسود
زیباترین خانه:کعبه
زیباترین انسان:پیامبر
زیباترین پارسا:امام علی
زیباترین زندانی:موسی بن جعفر
زیباترین پرچمدار:ابوالفضل العباس
زیباترین غنچه:علی اصغر
زیباترین استاد:امام صادق
زیباترین حرکت:شهادت
زیباترین عمل:عبادت
زیباترین کوشش:فی سبیل الله
زیباترین منتقم:امام زمان
زیباترین دعا:صلوات

آیت الله بهاالدینی((ره))：

سه‌چیز برای حل معضلات و گرفتاری خیلی مؤثر است. اولی، کشتن گوسفند؛ کسانی که تمکن مالی دارند، گوسفند ذبح کنند و به فقرا بدهند. کشتن گوسفند و خون‌ریختن خیلی از بلاها را رفع می‌‌کند.

دومی، حدیث کساء است. «و ادفعوا أمواج البلاء بالدّعاء»، پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم چندبار قسم ‌خوردند که اگر کسی این حدیث را بخواند، اگر غمگین باشد، غمش برداشته می‌‌شود، صاحب حاجت حاجتش برآورده می‌‌شود.

سومی هم، چهارده‌هزار مرتبه صلوات فرستادن است. حالا چهارده‌هزار مرتبه را چندنفر یا در چند جلسه بفرستند فرقی نمی‌کند. ذکر صلوات برای اموات خیلی خاصیت دارد. گاهی من برای اموات صلوات را هدیه می‌‌کنم و اثرات عجیبی هم دیدم. خواب دیدم فردی به چند نوع عذاب گرفتار است مقداری صلوات برایش هدیه کردم دوباره در خواب دیدم، الحمدلله صلوات‌ها او را نجات داده‌اند. کسی می‌‌گفت: مادرم چند‌سال قبل مرده بود، یک شب خوابش را دیدم، گفت: پسرم! هیچ‌چیزی مثل صلوات روح من را شاد نمی‌کند؛ بهترین هدیه که به من می‌‌دهی، این ذکر است.

منابع: آیت بصیرت و نردبان آسمان

گلچین۱۰ جمله زیبا از استاد الهی قمشه ای：

۱-قرار نیست در کاری عالی باشید تا آن را شروع کنید
قرار است آن را شروع کنید تا در آن کار عالی شوید...
۲-اعتماد ساختنش سالها طول میکشد ، تخریبش چند ثانیه و ترمیمش تا ابد...
۳- ایستادگی کن تا روشن بمانی ؛شمع های افتاده خاموش می شوند...
۴- دوست بدار کسی را که دوستت دارد حتی اگر غلام درگاهت باشد؛دوست مدار کسی را که دوستت ندارد حتی اگر سلطان قلبت باشد...
۵- هیچ کدام از ما با “ای کاش”، به جایی نرسیده‌ایم...
۶- “زمان” وفاداریه آدما رو ثابت میکنه نه “زبان” ...
۷- همیشه یادمون باشه که نگفته هارو میتونیم بگیم
اما گفته هارو نمیتونیم پس بگیریم …
۸- خودبینی، دیدن خود نیست،خودبینی، ندیدن دیگران است...
۹- هیچ آرایشی شخصیت زشت را نمی پوشاند !
۱۰- آدمـها را به انــدازه لــیاقــت آنها دوست بدار و به انــدازه ظــرفــیت آنها ابراز کــن...

به آقا رســــول الله صلی الله علیه و آله و سلم گفتند : خدا را قبول داریم ، تـــــو را نه!
به امیر المومنین علیه السلام گفتند : پیامبر را قبول داریم ، تــــــو را نه!
به امام خمینی (ره) گفتند : امام زمــــان عجل الله تعالی فرجه الشریف را  قبول داریم تـــــــــو را نه!
و به آقا سید علی خامنه ای حفظه الله میگویند امام خمینی را قبول داریم تو را نه!
بی بصیرت ها همیشه یک قدم عقبند...